Λάμπου Μύλοι - Καμάρες Πασπαλά - Ένθρονο - Καρίνη - Κόβελη - Ανεραΐδα - Άγιος Δημήτριος

Σημεία ενδιαφέροντος

Λάμπου Μύλοι

Η αρχαία Λάπη έδωσε το όνομά της σε ένα μικρό χωριό το 1548, την Lambi, και ενώ το μεγάλο Ρωμαϊκό υδραγωγείο, μετά τα τόξα του Πασπαλά, περνούσε και έπαιρνε το νερό των πηγών, περνώντας μετά στα ανατολικά υψώματα του κόλπου χιλιάδες χρόνια μετά, στο χωριό του 1548, γύριζε δύο νερόμυλους, που έγιναν 4 μετά μαζί με ένα υδροκίνητο ελαιοτριβείο! Έτσι έμεινε το όνομα Μύλοι της Λάμπης! H πρώτη αναφορά στους «νερόμυλους» της Λάμπης, έγινε το 1447, επί Γατελούζων. Ο οικισμός των Λάμπου Μύλων διαθέτει όμορφα καφενεία για στάση δροσιάς ή φαγητό και προσφέρει όμορφη θέα στον κάμπο που διαμορφώνει ο ποταμός Ευεργέτουλας.

Ένθρονο

Η περιοχή πήρε το όνομά της από το ερειπωμένο βυζαντινό εκκλησάκι της Παναγίας Ενθρόνου που βρίσκεται λίγο παραπάνω σ’ ένα μικρό ύψωμα απ’ όπου η ματιά αγκαλιάζει όλο το λεκανοπέδιο και φτάνει ως τον Κόλπο της Γέρας. Στο Ένθρονο παρατηρούνται υπολείμματα του μικρού χωριού Asrona του 1548 το οποίο διαχειριζόταν τα νερά των πηγών των δυτικών υψωμάτων της λεκάνης απορροής του ποταμού Ευεργέτουλα. 

 Καμάρες Πασπαλά

Οι επονομαζόμενες «Καμάρες», εναπομείναντα τμήματα του αρχαίου ρωμαϊκού υδραγωγείου, του μεγαλύτερου τεχνικού έργου της αρχαιότητας στη Λέσβο. Υπήρχαν τέσσερις καμάρες, ύψους περίπου 20 μέτρων, αλλά σώζονται μόνο οι δύο, σε καλή σχετικά κατάσταση.

 Ανεραΐδα - Ανηγαρίδα

Το γεφύρι της Ανηραγίδας, που πήρε τ’ όνομά της από το όνομα της αρχαίας θεότητας – νύμφης των θαλασσών, ποταμών και λιμνών Νηρηίδος. Υπάρχουν ίχνη της χτισμένης βάσης του αύλακα μεταφοράς νερού, πάνω στην οποία έχτισαν μεταγενέστερη ξερολιθιά. Στις όχθες του ποταμού της Ανηραγίδας υπάρχουν οι δύο βάσεις τμήματος του ρωμαϊκού υδραγωγείου (η καμάρα έχει πέσει). 

 Γέφυρα Κόβελης 

Το  ποτάμι ανάμεσα στον  Αϊ - Δημήτρη Αγιάσου και  στην  έξοδό του από το Ένθρονο, περνά από την Κόβελη μια περιοχή με τον παλαιό Ταξιάρχη και τα κατάλοιπα του ρωμαϊκού υδραγωγείου. Από την Καρίνη ο παλιός δρόμος, που συναντούσε τον οδικό άξονα προς την Καλλονή, περνούσε το ποτάμι με το ωραίο γεφύρι της Κόβελης. Σχετικά υψηλό, μονότοξο, είναι κατασκευασμένο από το ντόπιο ασβεστόλιθο και  καλύπτεται με λιθόστρωτο. Επάνω σε λίθο στη νότια πλευρά του, γράφει 1860, τη χρονολογία που φτιάχτηκε.

 Καρίνη 

Μέσα στην οργιαστική βλάστηση των καρυδιών και των μπαξέδων και κάτω από τον παχύτατο ίσκιο των αιωνόβιων πλατανιών, ο επισκέπτης μπορεί να βρει τη γαλήνη και την ξεκούραση, να δροσιστεί από την αναβλύζουσα ζωογόνο πηγή κρύου και διαυγέστατου νερού που χύνεται σε μια παλιά ρωμαϊκή δεξαμενή, να γευματίσει στα γραφικά καφενεδάκια και να θαυμάσει την κουφάλα του γερο-πλάτανου όπου έζησε για κάποιο χρονικό διάστημα ο μεγάλος λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ, που ζωγράφισε στον εξωτερικό τοίχο παρακείμενου κτίσματος τον Ερωτόκριτο, την Αρετούσα, τον Κατσαντώνη και το χορό του Ζαλόγγου. Η περιοχή της Καρίνης χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο μνημείο της φύσης με την αριθμ. 3801/11-8-2003 (ΦΕΚ 1231/Β΄/2003) απόφαση της Δ/νσης Δασών Περιφερείας Βορείου Αιγαίου.

 Άγιος Δημήτριος 

Πριν το 1900, στην περιοχή του Αγίου Δημητρίου, περίπου 25 χιλιόμετρα από την πόλη της Μυτιλήνης, δύο συγγενικές οικογένειες άνοιξαν δύο μαγαζιά, σε οικόπεδα που ανήκαν στις ίδιες, πάνω στο δρόμο που ένωνε την πόλη της Μυτιλήνης με τον Πολιχνίτο. Δεδομένης της απουσίας αυτοκινήτων, η διαδρομή από την Μυτιλήνη προς τον Πολιχνίτο με άλογα και μουλάρια κρατούσε δύο ολόκληρες μέρες. Για τον λόγο αυτό, ήταν πολύ χρήσιμη η παρουσία δύο σημείων στο μέσο σχεδόν της διαδρομής, όπου οι ταξιδιώτες προς Πολιχνίτο, Βατερά, Βασιλικά και τις γύρω περιοχές θα μπορούσαν να ξεκουραστούν και στα οποία θα τους προσφέρονταν φαγητό, νερό, καφές, αλλά και δυνατότητα διανυκτέρευσης.

Δείτε τη Διαδρομή

Κάτω Τρίτος - Παναγία Γαλούσα - Μυχού - Βυζαντινός Ναός Ταξιαρχών - Θεολόγος - Τριχερούσα - Ταξιάρχης στ’ Άντρια - Ράδι - Άγιοι Ανάργυροι Σκόπελος - Καριώνας - Περιστέρι - Καριώνας - Σκόπελος

1 2